Louis

Dank om mij niet te vergeten

We vroegen een ZIN-lezer hoe zij de spreuk 'Vergeten we niemand?' in het dagelijkse leven ervaart:

Door   corona   moest   ik   nog   spaarzamer   omspringen met mijn al karige budget. Voor de zelfgeteelde groenten en fruit uit de tuin van  familie  was  het  nog  te  vroeg  en  in  de  supermarkten  dikten  de  prijzen  fors  aan.  Gelukkig  kon  de  sociale  kruidenier  starten  met    een    gratis    voedselbedeling.    Mijn    dank  aan  de  medewerkers  en  vrijwilligers  in   het   Kansenhuis,   die   dat   in   moeilijke   omstandigheden    mogelijk    maakten,    is    groot.  Het  witte  laken  aan  mijn  venster  hing er ook voor hen, opdat hun inzet niet vergeten  werd. Omdat oook zij mij niet vergaten.

Louis


Lees ook hoe Léa en Eddy deze spreuk beleven.

Meer getuigenissen en verhalen