We zitten in hetzelfde bootje
Mijn naam is Maryam Jamshid. We schrijven 7 januari 2001, twee dagen voor mijn veertiende verjaardag. Die dag ontving ik een geschenk waarvan ik toen de waarde nog niet goed besefte: een boekje van Phil Bosmans.
Deze spreuk viel me meteen op: “We zitten in hetzelfde bootje. We moeten samen varen.” Geschreven in 1995, maar vandaag actueler dan ooit. Samen met ons gezin woonde ik nog maar vier jaar als politiek vluchteling in België, nadat we moesten vluchten uit Afghanistan.
Haast bij toeval belandden we van het opvangcentrum in Lanaken in Hasselt. Twee vrijwilligers waren heel bijzonder: "we zitten in hetzelfde bootje." Hilde en Staf. Zij waren er om ons te leren zwemmen, te helpen bij het Nederlands en voor onze verjaardagen kochten ze zelfs cadeautjes. Zo dus ook dat bewuste boekje van Phil Bosmans.
De levenswijsheden achter de spreuken van Bond zonder Naam leerde ik pas later echt naar waarde schatten. Bij Stafs overlijden enkele jaren geleden, las ik opnieuw in het boek. Ter herinnering van de man die ik zo lang heb gekend en bewonderd.
Mayram
Vandaag is Maryam adviseur op het kabinet van de minister van Justitie.
