Luk Dewulf over de spreuk...

spreuk-sept

Als iemand hem er in zijn schooltijd op gewezen had dat hij ‘iets bijzonders’ heeft met woorden, dan zou hij zich sneller en vlotter bekwaamd hebben in dat talent. Het zou een grote bron van geluk voor hem geweest zijn. De vele boeken over talent die Luk Dewulf schreef, tonen dat hij dat talent intussen met veel passie inzet voor de samenleving. Als talentenfluisteraar is het zijn missie mensen bewust te maken van hun talent. Liefst al op zeer jonge leeftijd. En we kunnen allemaal elkaars talentenfluisteraar zijn, zegt hij. Want talent is interactief. Het komt pas echt tot volle bloei als de ander het in je herkent.

Een moment van groot geluk
In tegenstelling tot wat vele mensen denken, gaat talent gaat niet over uitblinken of de beste zijn. Als ik spreek over talent, dan heb ik het over activiteiten die moeiteloos gaan, die je graag doet en die maken dat de tijd vliegt. Activiteiten die je voldoening geven en waarin je tot rust komt.

Elke mens wordt geboren met een aantal talenten en het is voor iedereen anders. Voor de ene is dat bijvoorbeeld in de tuin werken of een wiskundig probleem oplossen, voor de ander is dat schrijven, lesgeven of muziek maken. Het fijne is dat je twee keer voldoening haalt uit je talent. Je haalt voldoening uit de activiteit zelf: je doet het graag en je bent er goed in. En je haalt voldoening uit het resultaat: de complimenten die je ervoor krijgt, wat je ermee betekent voor de ander.

Het gekke is dat we ons zelf vaak niet bewust zijn van onze talenten. Misschien vinden we dat het al bij al weinig voorstelt, zijn we ons niet bewust van de impact ervan. Het is pas als de ander je talent ziet en herkent, dat je talent ook voor jezelf zichtbaar wordt. En dat is telkens een moment van groot geluk.

2209_Luk_Dewulf_2.jpg

Geen talent voor het onderwijs
Helaas schiet nu net ons onderwijssysteem vaak tekort in het herkennen en stimuleren van talent. Het is vooral gericht op presteren, excelleren en ‘voldoen aan’. Als je goed bent in analytisch denken, als je weetgierig bent en een goed geheugen hebt, dan zal je weinig problemen ondervinden. Dat zijn precies de talenten die je nodig hebt in het onderwijs. Maar er zijn heel veel kinderen die niet lang op een stoel kunnen zitten, die geen leesbare notities kunnen maken, die niet kunnen analyseren, memoriseren en kennis reproduceren. Zij vallen met al hun talenten tussen de mazen van het onderwijsnet.

Als vrijwilliger zet ik me in voor het kinderpsychiatrisch ziekenhuis van de universiteit van Gent. De kinderen en jongeren met wie ik talentgesprekken voer, bulken van het talent.

 

Maar heel vaak hebben ze het gevoel dat ze waardeloos zijn, dat ze niet kunnen voldoen aan de verwachtingen die anderen - vaak hun ouders en de school - hen stellen. Hoe kunnen we zoveel jonge mensen verloren laten lopen?

Het beste in mensen versterken
Als kind al hingen er in mijn slaapkamer spreuken van Bond zonder Naam. “Weer of geen weer, altijd welkom” en “Menslief, ik hou van jou.” De filosofie van Phil Bosmans maakte deel uit van mijn opvoeding en ze is me blijven inspireren. Bond zonder Naam versterkt het beste in mensen, en dat is precies wat ik ook doe. Hoe BZN bijvoorbeeld haar vele vrijwilligers mobiliseert om het beste van zichzelf te geven en daarmee ook weer anderen te versterken, dat is toch fantastisch. Zij doen talent echt viraal gaan.

Voor BZN doe ik talentgesprekken met gedetineerden. Iedereen wordt geboren met talenten, ook gedetineerden. Die talenten kan je ten goede inzetten, maar ook ten slechte. Je kan er ook fouten mee maken. Jarenlang wordt zo’n gedetineerde elke dag weer de vraag gesteld: “Heb je nagedacht over je fouten?” Elke dag weer wordt hij herleid tot zijn misdaad. Terwijl ik het net fijn vind om op zoek te gaan naar deze mensen hun talenten, om hen te helpen een positief zelfbeeld te ontwikkelen. Misschien kunnen ze via hun talenten iets teruggeven aan de maatschappij, de schade helpen herstellen. Er is altijd een kans om je talenten ten goede te keren, altijd.

Een poosje geleden kreeg ik een brief van een dame waarin ze me vertelt wat het effect geweest is van dat talentgesprek op haar leven. Dat het voor haar een ommekeer was in de gevangenis. De focus op wat ze waard is, in plaats van op wat ze verkeerd deed. Dat een gesprek van een kwartier zo’n impact heeft de op de vele jaren die daarop volgen, dat vond ik heel ontroerend.

Radicaal uitgaan van het goede
“Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde”, die metafoor van Bram Vermeulen is heel belangrijk in mijn leven. Als je maar één steentje ten goede kan verleggen in iemands leven - door het goede of het talent in de ander te herkennen - dan maak je al een groot verschil.

Als kleuter was ik fan van die andere zanger, Freddy Breck. ‘Überall auf der Welt scheint die Sonne’, was mijn lievelingsnummer. Hoe kan dat nu, dat een kleuter al het thema te pakken heeft dat in de rest van zijn leven centraal zal staan, heb ik me vaak afgevraagd. Ik kon nog niet lezen of schrijven, maar die tekst resoneerde heel hard met wie ik ben. Radicaal uitgaan van het goede, in de mens, in de wereld, dat is mijn tweede natuur.

Call to action!
Dit is een warme oproep aan ons allen: als je het talent in iemand herkent, spreek dit dan uit! Merk het op en benoem in je eigen woorden wat je zo bijzonder vindt in de inspanning, de woorden, de actie van die persoon. Als hij of zij het verlangen heeft er goed in te zijn, kan zo één opmerking een levensgroot verschil maken. Gezien, gewaardeerd en bevestigd worden in je talent, dat kan je leven veranderen.

(fotograaf: © Katrin Torfs)

Download hier de maandspreuk →