Elke Geraerts over de spreuk

spreuk-nov

Een grenzeloze nieuwsgierigheid en een passie voor mensen: dat is wat Elke Geraerts misschien wel het meest typeert. Als doctor in de psychologie en CEO van Better Minds at Work maakt ze er een erezaak van om de mentale weerbaarheid van medewerkers te versterken binnen alle types van organisatie. Eigenaarschap - controle en verantwoordelijkheid - nemen over je eigen woorden, daden en emoties is voor haar cruciaal voor een gelukkiger en veerkrachtiger leven. En daarbij hoort ook goed nieuws willen en durven zien. Want er ís goed nieuws onder de zon, ook al wordt het vaak ondergesneeuwd door berichten over oorlog, haat en geweld.

Elke Geraerts : Het is des mensen om negatief nieuws met graagte te absorberen. Ons brein is zo bedraad dat het eerder prioriteit zal geven aan slecht nieuws. Dat stamt uit de oude fight-or-flight response die er voor zorgt dat we overleven, omdat we gevaar snel detecteren. De media weten uiteraard ook dat slecht nieuws beter verkoopt dan goed nieuws. Hun algoritmes zijn zo ingesteld dat het negatieve uitgelicht wordt.

Het zou naïef zijn om te denken dat herhaalde blootstelling aan slecht nieuws geen impact heeft op onze mentale gezondheid. Als je voortdurend geconfronteerd wordt met negatieve berichtgeving, gaat je denkstijl ook die richting uit. We gaan die negatieve emoties steeds meer omarmen, we geven ze extra energie. En dat is nefast voor ons mentaal welzijn.

Met woorden creëer je werelden
Wie ook het goede nieuws durft te zien wordt helaas soms weggezet als een naïeve stakker. Het zou naïef zijn om énkel het positieve nieuws te willen zien. Er is oorlog, armoede, onrecht in de wereld. Dat is de realiteit. Maar in je eigen microklimaat kan je het positieve extra aandacht geven. En zelfs in die context van oorlog en geweld zijn er lichtpuntjes. Veel Belgen hebben Oekraïense vluchtelingen opgevangen en ook nu klinken er veel stemmen tegen de problematiek in Gaza. Uit die realiteit van oorlog en miserie zie je ook veel betrokkenheid en verbondenheid ontstaan. Dat mogen we ook zeker niet negeren!

In januari 2023 schreef ik samen met een aantal andere mensen een column in De Tijd waarin we media en politici opriepen om hoop en perspectief een waardige plaats te geven in de berichtgeving. En om bedachtzamer om te springen met wat ze verkopen: woorden. Want met woorden creëer je werelden. Daar is helaas niet echt naar geluisterd.

Politiek en media gaan gewoon door op automatische piloot met het etaleren van de negativiteit. Zij dragen een grote verantwoordelijkheid. Je zou van politici mogen verwachten dat ze een rolmodel zijn, dat ze verdraagzaamheid tonen en zich positief uitlaten over hun medemens. Dat is jammer genoeg niet altijd het geval.

Vooruitgang ontstaat in het hoofd van optimisten
Het loont om zelf ook goed nieuws te zijn. Je inzetten voor een goed doel heeft een duidelijke positieve impact op je mentaal welzijn. Maar ook heel eenvoudige dingen als een oprecht compliment geven of je onthouden van roddels heeft een positieve invloed op jezelf en op anderen. Net zoals negativiteit werkt ook positiviteit aanstekelijk. Net zoals verzuring, kan ook solidariteit viraal gaan.

Ik probeer mezelf ook actief te omringen met positieve mensen, die wars zijn van zagen en klagen en die voldoende eigenaarschap durven te nemen. Goed nieuws erkennen, aandacht geven aan positiviteit is ook eigenaarschap nemen over je eigen denken, voelen en handelen. Het is een keuze om bewust niet op in het negatieve te verzanden, om bewust te kiezen voor een positieve ingesteldheid.

Dat betekent ook aandacht hebben voor elkaar, connectie maken, uitreiken. Een positieve impact durven hebben op elkaar. Vooruitgang ontstaat in het hoofd van optimisten die geloven dat het anders kan. Die vooruitgang komt niet vanzelf. We moeten ons bewust zijn van onze eigen kracht en verantwoordelijkheid om die vooruitgang waar te maken. Dat is een verantwoordelijkheid die we hebben tegenover elkaar.

Drie vragen voor een positief leven
Een poosje geleden was ik getuige van een dodelijk ongeval. Ik kende de persoon in kwestie als een enorm veerkrachtig persoon, iemand die heel veel eigenaarschap opnam. Dat zo iemand veel te vroeg aan zijn einde komt, dat is ronduit vreselijk. Het is dan moeilijk om troost te vinden.

Op zulke momenten lukt het mij ook niet altijd om positief te zijn. Het zal tijd vragen om dit te verwerken. Het is ook wat mij mens maakt, die mildheid gun ik me wel. Wat helpt is te ervaren wat een positieve impact hij had op heel veel mensen, hoe graag hij gezien was. Die kleine positieve dingen helpen wel.

Ook als ik zelf diep zit, probeer ik toch te leven in het hier en nu. Aan het einde van de dag stel ik mezelf telkens drie vragen, geformuleerd door wijlen psychiater Luc Ysebaert. Als Vlaming was hij een wereldauthoriteit op het vlak van oplossingsgerichte therapie. Drie vragen voor een positief leven.

De eerste vraag is “wat heb ik vandaag gedaan waar ik tevreden over ben?” Het antwoord daarop zal zelden zijn: “Drie uur langs haatberichten zitten scrollen op sociale media”. De tweede vraag luidt: “Wat heeft iemand voor mij gedaan dat ik leuk vond?” Met andere woorden, welke mensen hebben een positieve bijdrage geleverd aan mijn dag. En ten derde: “Wat heb ik vandaag gezien, gehoord, geroken, geproefd, gevoeld dat ik leuk vond?” Die vraag doet je bewust stilstaan bij je zintuigen, helpt je het hier en nu voldoende beleven.

Deze drie vragen zijn voor mij een kompas om te blijven focussen op positiviteit. Los van wat er in de wereld, veraf of dichterbij, gebeurt. Ze vertellen me welke stappen ik moet zetten om voldoende positief en gelukkig in het leven te staan. Ze helpen me om voldoende controle te houden over mijn leven, om bewust te kiezen voor het goede.

Download hier de maandspreuk →