Een poosje geleden heb ik samen met Oxfam, Kringwinkel en LIFE een pop-up tweedehandswinkel uit de grond gestampt. Daar zie je hoop in actie, heel tastbaar. De mensen die er werken vinden moeilijker hun weg naar de arbeidsmarkt. Vaak heel verstandige mensen die een bloeiende zaak of carrière hadden in Syrië of Afghanistan, die alles hebben moeten achterlaten, soms ook hun kinderen of hun ouders, en die blij zijn dat ze hier nu rekken mogen vullen met kleding. Wij creëren kansen voor hen, maar de hoop, de moed, de veerkracht waarmee zij die kansen grijpen, dat is ongelofelijk, superschoon. Dat geeft mij dan weer nieuwe hoop en energie om dit soort van projecten te blijven steunen. Zo geef je hoop aan elkaar door. Als een soort van perpetuum mobile blijft die hoop ons in beweging zetten.
Hoop is een beetje als de wind. Hoop drijft je voort, geeft je een duwtje in de rug. Pakt je mee en geeft je kracht. En die stuwende kracht kan je ook zelf zijn, voor jezelf en voor anderen. En soms kan je hoop ook zien, een twinkeling in mensen hun ogen, lichtjes die gaan branden. Heel mooi.