Overgeleverd aan de straat
De eerste weken hadden we elke zaterdag meer dan zestig bezoekers. En de winter moet nog komen. Gent is een sociale stad maar in het weekend is er amper opvang voor dak- en thuislozen. Die mensen zijn twee dagen overgeleverd aan de straat. Die leemte vullen is echt levensnoodzakelijk.
Het moeilijkste moment is sluitingstijd, als je de mensen weer de straat op moet sturen. Dat is hard. Anderzijds hebben ze vier uur warm en droog gezeten, met een kop koffie en een babbel. Dat is misschien niet genoeg, maar het is iets.
Cheers
Het Café zonder Naam is een beetje Cheers. Je weet wel: “where everybody knows your name”. Een plek waar je met liefde ontvangen wordt en mensen blij zijn om je te zien. Je wordt hier niet de hele tijd aan je miserie herinnerd. Wil je je zorgen en verdriet aan iemand kwijt, kan dat, maar het moet niet. Hier hoef je jezelf niet verantwoorden, je mag gewoon mens onder de mensen zijn.
Directe hulp
We zijn nog maar enkele weken open maar ik merk nu al dat ons Café iets in gang zet. Mensen zien ons bezig en zeggen “Als Bond zonder Naam dat kan, dan wij ook!” Ik zie burgerbewegingen die zich voorbereiden om in de winter iets extra te doen, een huiskamerproject voor daklozen op zondag … Onze inzet, ons geloof dat we zelf een verschil kunnen maken, werkt aanstekelijk en dat is fantastisch.
Wij bieden concrete hulp. Een boterham voor wie honger heeft, een warme plek voor wie in de kou staat, een babbel voor wie eenzaam is, dat heeft een directe impact. Met Café zonder Naam gaan we de dakloosheid in Gent niet structureel oplossen. We kunnen geen huizen toveren. Maar we kunnen het leven wel draaglijker maken voor de vele dak- en thuislozen en voor wie het minder breed heeft.
Wij steken onze nek uit voor mensen in nood. Dat is helemaal BZN: radicaal menselijk.
Vanessa Gowy is vrijwilliger bij Café zonder Naam
Ik heb het zelf niet breed. Ik kan mij een maaltijd permitteren maar ik weet dat veel mensen in armoede dat niet kunnen. Voor dak- en thuislozen is een warme maaltijd pure luxe. Er zijn ook heel weinig echt gratis initiatieven en voor mensen in armoede is twee euro voor een maaltijd vaak te veel.
Het Café voelt als een warme thuis. We hebben intussen een aantal vaste klanten die spontaan mee helpt in het Café. Dat geeft hen het gevoel dat ze erbij horen, dat ze iets bijdragen. Want ook wie bijna niets heeft, wil graag geven.
Armoede heeft trouwens veel gezichten. Je kan ook arm zijn aan sociale contacten. Een paar uur onder de mensen zijn maakt dan een groot verschil.
Als je geen doel hebt in je leven, als alle dagen hetzelfde zijn, dan verlies je op den duur alle zin in het leven. Die paar uurtjes opvang op zaterdag zijn voor onze bezoekers een ankerpunt, iets om naar toe te leven. Het geeft een beetje structuur aan hun dagen.
Ik voel mij verbonden met deze mensen. Het is belangrijk dat we erop blijven hameren dat ook mensen in armoede recht hebben op een menswaardig bestaan. Het Café zonder Naam is een wijs initiatief.
PRAKTISCH:
Het Café zonder Naam opent elke zaterdag tussen 11h00 en 14h30 (bij vzw De Zuidpoort) op het Rerum Novarumplein 25 in Gent.
>>> STEUN ONZE WERKING VOOR THUIS- EN DAKLOZEN
