“Als kind wist ik al dat ik dit soort werk wou doen. Ik heb binnen mijn studies sociaal werk meteen gekozen voor straathoekwerk en heb daar alle ervaring opgedaan die ik nu goed kan gebruiken. De straat opgaan, mensen zoeken, behoedzaam gesprekken proberen, laten voelen dat ze ertoe doen, dat we ze niet laten verdwijnen.
Ik ben zelf eerder introvert maar misschien is dat ook een kracht binnen mijn werk. Als ik contact zoek, ga ik eerst op het verste bankje zitten. Bij elke nieuwe ontmoeting schuif ik een beetje op. Zo win ik vertrouwen en laat ik graag zien dat ik er wil zijn, zonder te forceren, zonder mij op te dringen.
Deze groep van mensen zonder thuis en vaak met een zware, chronische verslaving zie ik bijzonder graag. We communiceren rechtstreeks met elkaar, zonder omwegen. We ontmoeten elkaar vanuit onze kern, heel puur. Soms rauw ook, maar daar probeer ik schoonheid, humor, lichtheid tegenover te zetten. En activiteiten. En eten.