Veerle Dobbelaere over de spreuk...

spreuk-april

Veerle Dobbelaere ken je natuurlijk als actrice in onder andere Ons Geluk en Recht op Recht. Of misschien heeft ze je wel geholpen om het stuur van je leven weer stevig in handen te nemen, heeft ze je ademruimte en perspectief geboden via de Ademruimte Academie. Of het nu is als actrice of als life-coach, Veerle geeft graag. Zuurstof, lichtheid, passie en inzicht. Simpelweg altijd het beste van zichzelf. De keuzes die ze maakt in het leven worden dan ook eerder gestuurd door engagement dan door financieel gewin. Omdat rijk zijn zoveel meer is dan een goed gevulde bankrekening.

Bloemen en stront in hetzelfde veld
Rijkdom staat niet in de eerste plaats op je bankrekening. Natuurlijk, geld maakt dingen gemakkelijker. En financiële zorgen zetten een domper op je leven. Maar tijdens mijn coachings zie ik vaak mensen die zich ‘vergist’ hebben. Die in hun opvoeding en via de samenleving hebben meegekregen dat als ze hard werkten en presteerden, als ze het geld hadden om een mooi huis en een dure auto te kopen, dat ze dan gelukkig zouden zijn. Het is erg pijnlijk voor hen om te ontdekken dat dat een illusie is. Dat ze nu wel alles hebben, maar dat ze toch niet gelukkig zijn. Zoals een kind dat heel boos is wanneer het ontdekt dat zijn ouders hem al die jaren hebben voorgelogen over Sinterklaas. Ze zijn zo braaf geweest, ze hebben zoveel schrik gehad, hebben zoveel dingen niet gedaan, terwijl het verdorie een verhaaltje was om hen klein te houden. Hoe triestig is dat.

Je mag op je bankrekening hebben wat je wil, verlies niet uit het oog dat er een duurzamere en waardevollere rijkdom zit in menselijke verbinding, liefde, kunnen doen wat je fundamenteel gelukkig maakt, weten dat je goed genoeg bent.

Kunnen zien dat er prachtige bloemen groeien in datzelfde veld waar er ook stront ligt. Vrede hebben met die twee kanten van het leven, ook dat is rijkdom. Als je het zo interpreteert ben ik ontzettend rijk.

De lichtheid van het leven
Die rijkdom delen met anderen maakt mij gelukkig. Geven geeft je zoveel voldoening. Weten dat je iets hebt kunnen betekenen voor een ander. En dat kan op heel veel manieren: je kan wijsheid geven, je kan tijd, aandacht en kansen geven. Met wat ik doe wil ik mensen op verschillende manieren ademruimte geven. Onze taal vertelt ons al hoe belangrijk ‘ademen’ is in ons leven: we spreken van adempauze, adembenemend, op adem komen. Goed ademen heeft een rechtstreekse invloed op je leven, op welzijn en welvoelen.

Maar ik help mensen ook om weer zuurstof te geven aan wie ze zijn en wat ze doen. Soms zie je het niet meer zitten, heb je het gevoel dat je geen keuze hebt, dat is verstikkend. Ruimte creëren, perspectief geven, maakt dan al een groot verschil.

Ik ben geen psychologe of therapeute, ik focus op alles wat ervoor zorgt dat mensen niet ziek hoeven te worden of niet in burn-out hoeven te gaan, dat het niet te zwaar wordt. De lichtheid teruggeven aan hun leven, daar help ik hen bij.

Geven maal tien
Op mijn vijftigste verjaardag wilde ik graag iets teruggeven, omdat ik vind dat ik rijk ben, een gelukzak. Ik kon natuurlijk een aantal uren soep gaan bedelen of buddy zijn voor iemand. Maar dat zijn ook maar een beperkt aantal uren van mijn tijd. Ik heb toen een ‘Tafel van Veerle’ georganiseerd voor een tiental ondernemers. Ze kregen een driegangenmenu aangeboden en een workshop. Als wederdienst stelden zij zich minstens een halve dag ten dienste van een goed doel of een sociale onderneming. Zo hebben we toen een hefboom gecreëerd, waardoor we samen nòg meer konden geven. Pay it forward, dat idee.

We hebben tijd, ervaring en kennis doorgegeven, dat is misschien nog waardevoller dan enkel geld.

Ik geef graag en gemakkelijk, ja. Dat moet ik ook wel wat bewaken. Want af en toe is er dat kleine Veerletje dat denkt: “Als ik heel veel geef, dan gaan ze heel veel van me houden.” Als dat de intentie is, is geven niet per se verrijkend meer. In relaties met mensen stel ik me dus bewust open om ook te ontvangen. “Ge moogt voor mij zorgen”. Die momenten van krijgen zoek ik bewust op. Een blik, een lach, een gebaar, een kleine attentie. Laat het maar binnenkomen. En het dan ook echt voelen: ik ben de moeite waard, ik mag dit ontvangen. En daarmee doe je ook weer de gever eer aan. Want een ander de kans geven om je te helpen, om iets voor je te doen is die ander ook betekenis geven.

Het blijft een hardnekkige overtuiging: ik geloof dat de mens goed is. Dat de mens iets wil betekenen, iets van waarde wil geven. En het is precies dat geven dat ons rijk maakt. Rijk vanbinnen.

Download hier de maandspreuk →